அழுகுரல் !

பிறந்தேன் நானும் கெம்பீரமாய் ,

தாயின் ஸ்பரிசத்தில் ,

தந்தையின் அரவணைப்பில் ,

தொடர்ந்தது என் ஆயுட்காலம் ..

கண்டேன் வானவில்லை பலமுறை

அழகிய வண்ணங்களில் !

ஒருமுறை கூட என் ஆடையில்

வண்ணங்களை கண்டதில்லை ..

நடைபிணமாக திரிந்தேன் !

செவியில் குப்பைத்தொட்டியின் பெருமிதக் குரல்

ஓரமாக என்னை சுற்றி இத்தனை இழைகள் என !!

அப்பொழுது தான் இரு தினங்கள் உண்ணாமல் ஓய்ந்ததை உணர்ந்தேன் !!

வீட்டு ஜன்னல்களில் ஆயிரம் சட்டைகள் ,

கண்டேன் என் சட்டையில் ஆயிரம் ஜன்னல்களை !

மனதில் கட்டினேன் ஆயிரம்கோடி கனவுகள்

வறுமை கட்டியது என் கனவுகளை !!

சிறகு முளைத்து பறக்க ஆசைதான்

என் ஏழ்மை என்னைவிட்டு பறந்தால் !!

வேண்டுவது ராஜாங்க வாழ்வை அல்ல

வாழ்வை போராட்டமாக அல்லாமல் ,

உணர்ந்து வாழ ஒரு வறுமை இல்லாத வாழ்வை மட்டுமே !!

--ஒரு ஏழை சிறுவனின் அழுகுரல்