வந்தாய் நட்பாய்!

கேட்காமலே நனைத்துவிட்ட

மழைத்துளியை போல் ,

உதிர்ந்த பின்பும் மரமிடையே

மீண்டும் புதிதாய் பூக்கும் பூக்களை போல் ,

சங்கில் சத்தமின்றி நுழையும்

காற்றை போல் ,

புல்லிதழில் புறப்பட்ட பனித்துளியின்

யாத்திரையை போல் ,

சரிந்த பின்பும் சுவாசம் உட்புக

ஆடும் மரங்களை போல் ,

இதழ்கள் அசைக்காமலே

மனதில் கேட்கும் இசையை போல் ,

ஓசைகள் ஏதுமின்றி ,

அழைப்புகள் ஏதுமின்றி ,

ஆசைகள் ஏதுமின்றி ,

கனவுகள் ஏதுமின்றி ,

எதிர்பாராத புயலாய் வந்தாய் ..

ஒழிந்திருந்த கனவுகள் எல்லாம்

கைகூடி மத்தாளம் போட்டு நிஜங்களாகும் வண்ணம் ,

நிராசைகளெல்லாம் நிறைவேறும் வண்ணம் ,

செவிடானாலும் உன் ஓசைகள் கேட்கும் வண்ணம் ,

கண்ணீரிலும் என் இதழ்கள் சிரிக்கும் வண்ணம் ,

வந்தாய் என் வாழ்வில் நட்பாய்!

வாழ்வை மாற்றினாய் தித்திப்பாய் !

இப்படியே உரைந்திட ஏங்கிடும் ,கனவாய்!

நம் அன்பென்னும் யாத்திரை

என்றும் தொடரும் மகிழ்ச்சியாய்!